Het begon vanmorgen met een bewolkte lucht waardoor de temperatuur erg aangenaam was. Vandaag verplaatsen we ons naar Moab in Utah. Een rustig dagje want het is maar +/- 250km rijden. Als eerste naar palisades ( dorpje verderop ) waar een farmers market werd gehouden. Bij de lokale supermarkt wat kleine boodschappen gedaan zodat de koelbox niet als lege bagage meereist. De markt zelf was klein maar leuk om te zien wat mensen zoal als hobby bezighoudt. Niet alleen groente en fruit, maar ook kunst en handwerk werd gepresenteerd en verkocht. Na een klein half uurtje hadden we het wel gezien en gingen we op weg naar Moab. Bij een heuvel waar iemand in 1900 dinosaurus botten had opgegraven, hebben we de benen gestrekt op het pad dat om en over de heuvel liep. Ondertussen, ( ja nou wordt het spannend ) was de lucht om ons heen aan het betrekken. In de verte zag je al regen vallen en de wolken waren niet meer mooi wit. Tijd om verder te gaan richting de blauwe lucht en zon. Thuis op Internet gelezen van het spookdorpje Cisco. Hier dus naar toe. Viel tegen want het leek of er toch hier en daar iemand woonde en de rest van het mini dorp als dump werd gebruikt. Er stonden wel wat oude vervallen huisjes maar het meeste leek toch wat van moderne komaf. Eenmaal op de weg langs de Colorado rivier door de canyon, ook wel bekend als scenic byway 128, zagen we op de rivier mensen in bootjes raften. Bij verschillende stroomversnellingen hebben we foto's gemaakt en stiekem gehoopt dat er wat zouden omkiepen om zodoende wat spektaculairdere foto's te maken. De mensen zagen ons ook en zwaaiden uitermate vriendelijk naar ons. Ze moesten eens weten wat voor een snode gedachten wij hadden.... 😉
Omdat het nog vroeg op de dag was, besloten we om Arches National Park al een bezoekje te brengen. Vorig jaar hadden we lang niet alles of in ieder geval dat wat we wilden zien kunnen doen, dus oppakken waar we gebleven waren. Op het einde van het park in de schaduw wat koekjes geknabbeld onder het genot van kwetterende raven. Helemaal niet schuw kwamen ze rondom de picknick tafels zoeken naar de restjes.
Na een paar korte trails te hebben gelopen besloten om richting het motel te rijden. Het was inmiddels toch al weer 1700 uur. Na het inchecken een lekkere maaltijd bij de Twisted Sistas café gegeten. En voor de rest... even het zwembad uitproberen en lekker relaxen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten