Na een heerlijke nachtrust en ontbijt, op weg naar Dinosaur NM. Met de shuttlebus ging het bergop richting de opgravingen. Gelukkig staat er een gebouw omheen gekoeld door airco's. Mag het in NL 37°c zijn , hier is het ook al 30°c om 1000 uur s ' ochtends.
De botten die hier in de muur (was miljoenen jaren geleden een rivierbedding en door aardverschuiving is dit omhooggekantelt) zijn gevonden, dateren van +/- 150 miljoen jaar geleden.
Nadat we klaar waren met tellen van de botten (het waren er heel veel), met de shuttlebus terug naar het visitor centre. Vandaar met de auto naar Josie Morris ranch. Hier heeft deze vrouw vanaf haar 40 tot aan haar dood in 1964 (ze was toen 90 ) alleen geleefd. Ze deed alles helemaal zelf, van het huis bouwen tot land bewerken. Wat zijn wij tegenwoordig verwend...
Het huis en een paar bijgebouwen staan er nog. Na een korte wandeling op pad naar Harper's corner. Deze weg wat naar het eindpunt leid begint aan de zuidkant van het park. De weg zelf is 50km lang. Eerst bij het visitor centre een praatje gemaakt met Ranger Peter Krocek. Voornamelijk over het weer hier, bij ons in NL en in Phoenix waar hij woont. Hij was van plan volgend jaar naar Europa te gaan om familie in tsjechoslowakije te gaan bezoeken en rondtoeren. Na wat adviezen van onze kant kregen we zijn email adres om contact te houden en als we naar Phoenix zouden komen konden we bij hem terecht.
Vervolgens op weg naar Harper's corner. Inmiddels was het hier ook 33°c dus genoeg water meenemen. Dat werd ook bij het begin van het pad aangegeven. Nou vonden wij 4 liter p.p. wel erg veel dus we hadden de helft bij ons. Als de helft van dit op was zouden we omdraaien. Best verstandig al zeg ik hetzelf.
De wandeling voerde langs kliffen en onder bomen door met hier en daar een windje wat het erg aangenaam maakte. Toch merkte je goed dat we op 2100 meter hoogte zaten. Op het einde (1.6km verder) prachtige uitzichten op het landschap om ons heen en op de rivier beneden. Het had een beetje van de Grand Canyon weg.
Helaas was er op dit punt geen schaduw dus na de nodige oeh, aahh en de foto's, op weg terug. We hadden minder dan de helft van het water op dus geen drink probleem. Onderweg kwamen we mensen tegen met maar 1 of 2 flesjes bij zich. Niet zo heel slim. Bijna op het eind kwam een jonge man met zijn opa ons tegemoet zonder drinken. We hebben ons water maar aan hun gegeven en verteld dat het nog een flink eind was. Beetje geschrokken en dankbaar voor het water trokken ze verder en wij terug naar de auto.
Eenmaal weer terug bij het hotel eerst gegeten bij de mexicaan voor de deur. Heerlijke salade en tortilla werd ons in stijl van Subway voor geschoteld. Dit restaurant krijgt van ons een super waardering op TripAdvisor. Vanavond nog de was doen, want dat is hoog nodig en lekker van de koelte op de kamer genieten.
