Helaas hapert de Internet verbinding in dit motel. Voor de rest prima vertoeven in Silver Saddle inn. Bellen via wifi lukt zeker niet en berichten en Facebook hapert dus. Ach ja in de 21 dagen dat we hier zijn is het de eerste keer dat we een wat slechtere verbinding hebben. Vandaag eerst naar Pikes Peak. Deze berg is 4302m hoog en je kunt er te voet, met een fiets, een tandradbaan of met de auto via een volledig geasfalteerde weg naar boven. Lichamelijk inspanning hadden we geen zin in en met de tandradbaan mag je boven maar 30 minuten rondkijken. Dus met de auto naar boven. En halverwege merk je de ijle lucht al. Gelukkig geen hoofdpijn maar wat kortademig en wil je snel de weg oversteken voor die mooie foto, meteen buiten adem. Eerst naar boven en daarna op de terugweg de vele stopjes doen, want het was een wolkeloze lucht rondom de top en dat zou niet zo blijven werd ons verteld.
Eenmaal boven was het lekker fris en zonder wind aangenaam in de zon. Beide met korte broek en T-shirt lekker rondlopen en genieten van het uitzicht. In de verte de open goud mijn en van hier zag je pas goed op welke schaal er gedolven wordt. Op een gegeven moment kwam de treintjes van de tandradbaan boven. Deze door Zwitsers in 1964 geleverde wagons zijn dus nog steeds in gebruik. Overigens sinds 1891 werden al passagiers wagons met stoomtreinen naar boven gereden.
Nadat de trein weer naar beneden vertrokken was, hadden we het toch wat frisjes gekregen en de wolken kwamen rap rondom de top omhoog. Apart om te zien. Dus naar de souvenirswinkel (die verwarmd was) wat rondneuzen en warme chocolademelk met donuts naar binnen gewerkt.
Nadat we weer wat opgewarmd waren, terug richting de auto en aan de afdaling begonnen. Dit moet in de laagste versnelling anders begeven de remmen het.. .. Sommigen die voor ons naar beneden reden hadden continue de remlichten branden en halverwege word de temperatuur van de remschijven gemeten. Is deze te hoog moet je verplicht 30 minuten aan de kant wachten. In de eerste versnelling hoefden we alleen bij de haarspeldbochten een beetje bij te remmen de rest werd dus op de motor afgeremd. Vreemd was het dan ook dat er een aantal bij de remmencheck de motorkap open hadden wegens oververhitting. Hoe je dat bij een afdaling voor elkaar krijgt is mij een raadsel.
Eenmaal beneden op weg naar Garden of the Gods. Een parkje waar moeder natuur zijn best gedaan heeft om bizarre rotsstructuren voor ons achter te laten. Ergens in 1850 door pioniers ontdekt en in 1909 door de toenmalige eigenaren aan de staat geschonken met als doel dat iedereen er van mag genieten. En dat dus gratis. Er zijn betonnen wandelpaden rondom de rotsen aangelegd en je mag sommige rotsen met geschikte uitrusting beklimmen. Na een uurtje rondlopen begon het te betrekken en in de verte te onweren. Tijd om langzaam terug naar de parkeerplaats te lopen. Eenmaal in de auto begon het te druppelen. Toch nog even naar het historisch gedeelte van Manitou Springs gereden waar we tussen de druppels door wat winkeltjes hebben bekeken. Ziet er erg gezellig uit en hopelijk morgen wat langer droog weer. Het was alweer tegen 5 uur dus tijd voor avondeten. Heel lekker bij Savelli's pizza & pasta!
