28-9: laatste dag in scottsdale..

Gisteren een stormpje in scottsdale meegemaakt.. Even viel de stroom uit..
Het bleef regenen tot laat in de avond. Met de auto gauw naar het oude gedeelte van Scottsdale om wat te gaan eten.

Vandaag scheen de zon alweer volop en dat geeft toch een wat vrolijkere blik naar buiten. Op het nieuws niets anders dan de schade die de storm heeft aangericht. Vooral in het westen van Phoenix veel overstromingen en schades door omgevallen palmbomen en cactussen.
Na het ontbijtje op pad naar Goldfield Ghosttown en aansluitend de Apache Trail rijden.
Tevens is hier vroeger een Nederlander verdwaald tijdens het goudzoeken. Tenminste die indruk wekken diverse bordjes met een naamsvermelding: The lost Dutchman.
Het minidorpje Ghosttown is het oude dorpje van waaruit naar goud werd gezocht. Nu bezet door winkeltjes gericht op de toerist. Leuk om even te zien.
De Apache Trail is voor een groot gedeelte ongeasfalteerd en loopt langs een kunstmatig meer en de bergen rondom. Mooie uitzichten met vooral veel cactussen en mensen die plezier met diverse watersporten op het meer hebben.

Na de middag het hobby winkeltje voor Patricia gezocht en gevonden.
Ondertussen dat zei aan het snuffelen is zit ik de blog te typen.

Vanavond nog een rondje door old scottsdale, koffers verder inpakken die nu al amper dicht kunnen en lekker slapen.

Morgen is weer een onvergetelijke vakantie voorbij en zal het na een tijdje ongetwijfeld gaan kriebelen voor een planning in 2015...

27-9: Sedona naar Scottsdale.

Vandaag onze laatste verplaatsing. 
Allebei voelen we ons een beetje mistroostig omdat de vakantie op het einde is. Bijna dan want we hebben nog 2 dagen.
Vandaag verplaatsen we ons naar Scottsdale waar we de laatste 2 nachten zullen verblijven. Na het late wakker worden en op het gemak een ontbijtje bij het café om de hoek naar binnen te hebben gewerkt, zijn we rustig aan op pad gegaan richting zuiden.  Bezienswaardigheden stonden niet echt op het programma dus tijd genoeg.
Bij camp Verde even het historisch oude fort bekeken. Echter is er nagenoeg niets van over alleen een gebouw en beide hadden we geen zin om naar binnen te gaan.
Na een uurtje verder rijden zijn we gaan shoppen bij Anthem outlet stores.
Gelukkig een niet zo grote outlet want het was broeierig warm buiten. Na rondstruinen en een kleine lunch verder gereden naar scottsdale. Op de weg er naar toe even langs Desert Valley Auto Parts. De hitserie op Discovery Channel.
Viel erg tegen en op een bordje na was er niks bekends te zien. Het weer begon te betrekken dus op naar het hotel. Straks de koffers alvast inruimen zodat we dat morgen niet hoeven te doen.
Morgen beloven ze beter weer.
Helaas geen  interessante foto's dit keer...

26-9: Dagje luieren in Sedona

Vandaag lekker rustig aan gedaan.
Eerst naar het Tlaquepaque winkeltjes kijken waar kunstenaars galerijen hadden met veel uiteenlopende kunst en handwerk.
Tevens was er een kleine farmers markt waar lokale produkten uit de streek werd verkocht.
Het centrumpje was in een Mexicaans achtige stijl gebouwd. Zo kwam het althans bij ons over. Erg leuk met diverse fonteintjes en kleine straatjes.
Hierna zijn we naar de hoofdstraat van Sedona gegaan waar nog meer winkeltjes elkaar opvolgden. Diverse items zijn aan ons blijven plakken.
Prachtig centrum waar veel te zien is.
Om nog wat af te koelen zijn we na de middag naar Cresent moon ranch gereden. Dit is een parkje waar je kan picknicken of wandelen door een bos langs een beek.
Dat laatste hebben we dan ook gedaan. Erg rustig en verkoelend.
Tegenover ons motel is een kleine outletstore waar vandaag ook een kleine markt was. Na ons rondje hierover, waar een aantal dollars van eigenaar wisselde, besloten we om nog wat af te koelen in het zwembad.
Straks gaan we de zonsondergang vanaf het vliegveldje dat op een heuvel ligt bekijken en aansluitend eten bij Red Planet Diner.

Grtjs. G&P

25-9: Gallup naar Sedona

Na een wat onrustige nachtrust zijn we maar om 0830 gaan ontbijten en uitchecken.
Het onrustige kwam door goederentreinen die om de 20min. op 400mtr afstand ons motel passeerden en het nodig vonden om speciaal naar ons te toeteren. Althans daar leek het op...
Waarom ze toeterden is ons niet bekend want zowel naar links als rechts was binnen enkele km's geen spoorwegovergang te bekennen.
Aldus een wijze les geleerd: boek geen motel binnen 1km van een spoorlijn.
Vandaag gingen we via Petrified forest en meteor crater naar Sedona toe voor onze voorlaatste overnachtingsplek.
Petrified forest is eigenlijk 2 gedeeltes. Het eerste (als je zoals wij van noord naar zuid door het park rijd) gedeelte noemen ze painted desert en bestaat uit een vlakte met heuvels die van wit tot paars gekleurd zijn. Prachtig om te zien en te fotograferen met het zonnetje lekker aan de hemel. Oh ja in het visitor center is zowel een t-shirt als blouse aan onze vingers blijven plakken.
Na painted desert volgden algauw de view points van petrified forest (versteend woud letterlijk vertaald).
Hier liggen op sommige plekken een paar stukken  en op andere plekken heel veel versteende stukken bomen of bijna gehele boomstammen.
Vroegere ontdekkingsreizigers hebben al een boel meegenomen of zelfs met dynamiet opgeblazen om te kijken of er
smaragden en andere edelstenen in zaten.
Het landschap doet niet aards aan en je waant je in een of andere sciencefiction film.
Naast de natuurlijke  bezienswaardigheden zijn er ook overblijfselen van de vroegere indianen met hier en daar rotstekeningen.
Na dit prachtige gebied volgde een stuk snelweg en bij Holbrook even eraf voor het van vroeger bekende Wigwam hotel waar je in een echte wigwam kunt overnachten en er ook nog wat jaren 50 60 auto's rondom staan geparkeerd. Zoals het er nu bij lag leek het vergane glorie.. Na wat inkopen bij de supermarkt en een snelle lunch bij Popeye's op naar Meteor crater.
Deze krater die door een meteoor (natuurlijk) 50000 jaar geleden is gevormd heeft een diameter van 1,2km en 175meter diep.

Astronauten hebben hier getraind voor de maanlanding en oa. een pop (2meter groot) staat nu op bodem van de krater en kun je met het blote oog niet zien. Binnen is er een expositie, museum en filmpje over het ontstaan, ontdekking en meteoriet vondsten.

Interessant om te zien en toen we dan ook klaar waren en naar buiten wilden was het aan het gieten en onweren. Even wachten maar... Het klaarde al snel op en we konden verder op pad. Via Flagstaff waar we even getankt hebben verder naar Sedona waar we in Village of oak Creek in het Desert Quail Inn overnachten. Een prachtige streek met rode bergen en een temp. van 29°c.

24-9: Mexican Hat naar Gallup

Met een zonnetje dat door een spleet tussen de gordijnen door piekte wakker geworden. Het bleek pas 0730 te zijn. Nog even omdraaien maar.
Mede gasten van dit motel die op de motor rondtoeren dachten daar anders over en moesten hun lawaai aan iedereen even laten horen.
Toch nog tot 0815 blijven liggen.
Na alles ingepakt te hebben, ontbeten en uitgecheckt, op weg naar Monument Valley.
Vorig jaar alleen een snelle fotostop van afstand, nu gingen we het park in en een scenic drive rondom de butes doen.
Dit park en een groot gedeelte van noord Arizona staat onder beheer van de Navajo indianen en veelal staan er kraampjes langs de weg of in parken waar ze hun (meestal) sieraden aanbieden.
Nu bleven er ook een aantal mooie souvenirs aan de vingers van Patricia plakken.
Na de rondrit rondom de butes wat weer mooie plaatjes opleverde gingen we op weg naar Canyon de Chelly.
Hier leefden indianen in canyons onder overhangende rotsen.
De rit er naar toe was er een van veel rechte wegen die mijlenver in het niets verdwenen met her en daar wat ranches.
Liepen in Wyoming bizons los rond, hier waren het wilde paarden en kuddes geiten.
Gelukkig geen wegblokkades door de dieren.
Bij Canyon de Chelly een van de 2 scenic drives gedaan waar we al bijna 2 uur mee zoet waren. De rest zullen we bewaren voor een volgende keer.
Vanaf de viewpoints keek je zo de canyon in waar de overgebleven ruïnes duidelijk zichtbaar waren. Volgens een vriendelijke indiaan (die zandsteen met de hand beschilderde en er dus na overhandigen van enkele dollars een mee op reis naar NL gaat) zou een tour door de gehele canyon onder begeleiding 10 uur duren.
Helaas hebben we niet zoveel tijd....
Van hier naar onze overnachting in Gallup New Mexico zou nog 2 uur duren, dus hopsakee verder maar weer... Rijmt niet.
Bij Hubbel Trading Post even de benen gestrekt en het winkeltje bezocht. Een indiaanse mevrouw was in het visitor centre aan het weven. Patricia was er met geen stok weg te krijgen... Even later toch wel 😋
Verderop een stop van 30min. ongeplande stilstand door  wegwerkzaamheden, waarna we om 1800 aankwamen in Gallup.
Rest ons wat te eten, douchen, blog bij werken, foto's van vandaag bekijken en weggooien wat niks is en lekker slapen.

23-9: van Moab naar Mexican Hat.

Vandaag gaan we ons verplaatsen naar Mexican Hat. Een klein dorpje aan de Colorado rivier.
Na het uitchecken hadden we geen zin om in een restaurant te gaan ontbijten, dus werd het (voor de 1e keer) een ontbijtje bij Mc Donalds.
Hierna reden we zuidwaarts richting The Needles overlook. Dit is de oostkant van Canyon lands National Park. Ook weer van hieruit een prachtig uitzicht. Maar het lijkt veel op het noordelijk gedeelte waar veel meer uitkijk punten zijn.
Volgende stop was Newspaper Rock.
Tekeningen door mensen van 2000 jaar geleden gemaakt en nog steeds goed zichtbaar wat men bedoelde. Althans voor een gedeelte.
Via een vallei waar vroegere cowboys en boeren gevestigd waren  (te zien aan vervallen houten gebouwen) terug naar de highway gereden voor de volgende stop bij Natural Bridges Monument.
Natuurlijke gigantische stenen bruggen door water en wind uitgesleten. Bij het visitor centre onze lunch genuttigd die we in Monticello tijdens het tanken bij een tankstation gekocht hadden.
Na de rondweg afgereden te hebben en diverse bruggen te hebben gefotografeerd, verder maar weer.
Mulie point de volgende stop. Via een gravel en zandweg kwamen we bij een uitkijkpunt dat zover het oog reikte canyons, verre zandpaden en Monument Valley aan de horizon liet zien.
Zou een superplek zijn om te overnachten maar zonder hotel of tent wordt het wat lastig.
Na een tijdje weer ingestapt en via Moki Dugway (zand/gravel pad) langs een canyon wand naar beneden.
Omdat er nog tijd was zijn we Goosenecks State Park ingereden dat een overzicht geeft op de slingerende Colorado rivier vele tientallen meters beneden ons.
Daarna bij mexican hat (stenen hoed die balanceert op een kleine rots, althans zo lijkt het van onderen) ingecheckt in het San Juan Inn. Dit was een oude trading post en nu tot motel omgebouwd. Vanaf het balkon met 28°c genoten van het ondergaande zonnetje...

22-9: dagje 2 rond moab.

Omdat het gisteravond slecht weer bleef hebben we maar wat wasjes gedraaid bij het motel en op de kamer TV gekeken. Er was een marathon van Duck Dynasty op.
Verveeld hebben we ons niet.

Vanmorgen liet de  zon zich in de ochtend al volop zien en het belooft de rest van de dag droog te blijven met een  temperatuur van 28°c. 

Eerst ontbijten en dat hebben we gedaan bij Red Rock Café waar we meteen sandwiches voor de middag gekocht hebben. Even tanken en een zak ijs voor de koelbox, en op weg naar Arches National Park. Bij de ingang was het al druk. Bij de eerste viewpoint stond dan ook al gelijk file. Vele viewpoints later en korte wandelingen besloten om terug naar Moab te gaan. In de namiddag gaan we nog naar Canyonlands zodat we daar de zonsondergang kunnen zien.

Tegen 1600uur ingestapt en op weg naar Canyon lands. Eerst de view points langs die weer mooie vergezichten en kleuren van de langzaam ondergaande zon weergaven.

De zon zou om 19:15 ondergaan en we besloten om deze bij Mesa Arch te gaan meemaken. We waren dan ook ruim op tijd bij de Arch die een blik op de canyon gaf alsof je door een venster keek.

Helaas bleef er een wolk voor de zon hangen die het een beetje verpestte. Maar toch een  bijzondere plek om te zijn. Op de terugweg naar de auto (via een aangelegd paadje toch 15min. wandelen) kwamen dan toch de echte zonsondergang kleuren in de lucht en rotsen om ons heen.

Tegen 20:00 uur waren we weer terug in Moab waar we bij Zak's heerlijk hebben gegeten.

21-9: dagje rond Moab.

We werden pas tegen 0900uur wakker. Gauw eruit en even met thuis gebeld dat alles OK is en we ons prima amuseren.
Voor het ontbijt zouden we naar het Jailhouse Café gaan wegens goede recensies op tripadvisor.
Na even wachten want het was druk kregen we een smakelijk ontbijt voorgeschoteld.

Hierna op naar Dead Horse State Park.
Vanuit de uitkijkpunten een schitterend vergezicht op de canyons, Colorado rivier en de dalen.
Na even door het visitor center gelopen waar ze de geologie van het gebied op schaal in kaart hadden gebracht en lieten zien hou oud de verschillende rotslagen zijn (jongste en bovenste laag is 125miljoenjaar), zijn we naar het eindpunt van het park gereden. Vanaf deze plek kon je nog verder kijken en samen met een prachtige wolkenlucht een geslaagd tripje.

In de auto en op naar het ernaast gelegen Canyonlands National Park.
Toch nog 25km rijden...
Direct na de ingang besloten om een gravel weg te gaan rijden de valley in. Volgens de borden voldeed onze auto aan de eisen dus huppakee, gaan met die banaan.
Langs een richel slingerend de Canyon in ging prima en eenmaal op de bodem (bijna dan) ging de weg langzaam over in een wat hobbeliger gedeelte. Na een uurtje te zijn voort gehobbeld en met de kaart vergeleken dat we maar 1/3 van de weg hadden afgelegd besloten om maar om te keren. Halverwege op de terug weg begon de lucht te betrekken en de eerste druppels vielen al naar beneden.
Eenmaal boven op de asfaltweg begon het te gieten en onweren.
Een verstandige keus. Alhoewel er nog steeds mensen naar beneden gingen zowel met auto als met mountainbikes.
Omdat het zo slecht weer was en het wolkendek zo laag dat je niks kon zien, besloten om terug naar Moab te gaan en wat winkeltjes bekijken.
Daarna lekker gegeten bij Denny's.
Morgen staat Arches National Park op het programma en als er nog tijd over is even terug naar de uitkijkpunten van Canyonlands.
(foto's worden thuis toegevoegd)

20-9: Torrey naar Moab

Na het ontbijt dat we rond 0900uur achter de kiezen hadden gingen we op pad.
Direct naast Torrey ligt Capitol Reef National Monument.
Een doodlopende weg van 14km voert door dit prachtig park met een stuk dirt-road (ongeasfalteerd) wat nogal hobbelig was.
Op het einde kon je een wandeling door een kloof maken of de canyon omhoog klimmen. Beide niet gedaan omdat het al tegen de 30°c liep en we nog een flinke afstand naar Moab moesten afleggen (met de nodige stops).
Bij fruita waren diverse boomgaarden waar je zelf appels kon plukken tegen een kleine vergoeding. Even later een stuk of wat appels rijker die later lekker zouden smaken.
Vanuit Capitol Reef slingerde de weg door de canyon om uiteindelijk in Hanksville uit te komen. Hier even het winkeltje bezocht dat in de berg is uitgehouwen. De ruiten van de auto schoongemaakt want de nodige pietjes bleven er hardnekkig op vastkleven.
Van Hanksville verder richting Green River waar het jaarlijkse meloenen feest werd gehouden. Natuurlijk speciaal voor ons gehouden op de dag dat wij er langs kwamen.
Maar eerst Goblin Valley State Park bezoeken. Het kwik was inmiddels over de 30 en in de valley waar de ontelbare soort van paddenstoel vormige rotsen stonden, leek het nog warmer. Toch even kort een rondje gelopen en na de nodige pictures boven bij de overdekte picnic een versnapering weggewerkt en veel gedronken.
In Green River was het erg warm en vooral druk voor zo een klein dorp in het park. Even rond gelopen en de geurige geuren van eten opgeschoven en verder maar weer.
Via Highway128 (een scenic route) die langs de Colorado rivier tussen rotswanden slingert richting Moab.
Op de rivier die redelijk rustig was waren toeristen al dan niet onder  begeleiding aan het raften. Helaas geen omgevallen bootjes kunnen fotograferen. Ook jammer voor de toeristen want het was er 104F = 39°c...
Gelukkig wordt het morgen minder warm en we kunnen in het zwembad voor af te koelen.

19-9: Bryce Canyon naar Torrey

De steak en de kip smaakten heerlijk en na een lekkere douche en wat TV kijken vielen de oogjes tegen 2300uur dicht.
Vanmorgen om 0900uur aangereden en na een paar mijl de auto uit om de benen te strekken bij Mossey Cave trail.
Een korte wandeling langs een snelstromend beekje met gekleurde rotsen om ons heen.
De Cave had weinig mos maar drupte wel. Schijnt juist in de winter periode mooier te zijn omdat het dan een ijs grot is.
Verderop was nog een kleine waterval te zien en na de nodige foto's terug naar de auto.
Volgende stop Kodachrome basin. Vanuit de auto kon je al veel mooie plekken zien en hier en daar een korte wandeling gemaakt. Vooral de kleuren bruin, groen en wit markeren hier de rotsen en steenformaties.
Verder maar weer over de prachtige UT12. Een scenic byway zoals ze deze highway noemen.  Slingerend tussen de bergen van miljoenen jaar oud waar nu nog botten worden opgegraven. Dit gebied is pas in 1872 door Powell (ontdekkingsreiziger van Lake Powell) ontdekt en in kaart gebracht.
Bij een klein dorpje op een picnic plaatsje een kleine lunch van ananas, puddinkje en pecan Pie opgegeten.
Bij het Kiva coffeehouse wat gedronken, gekletst met mensen uit Alaska en genoten van het uitzicht. Wat een prachtige omgeving!
Na een uurtje verder gereden en de wolken kwamen opzetten. Dat voorspelt niet veel goeds. Even later kwam er een  plensbuitje met hagel naar beneden. De 2e deze vakantie dus we mogen niet klagen.
Bij Torrey overnachten we in het Broken Spur & Inn. Blijkbaar is deze populair onder de NL's sprekende, want er zijn nog 4 koppels.