Voor vandaag gaan we een relax dagje in Black Canyon of the Gunnison NP doorbrengen. Eerst wat uitgeslapen want ontbijten kan tot 1000 uur. Even checken met thuis of alles goed gaat en gelukkig gaat het beter.
Eenmaal in het park eerst naar beneden gereden tot aan de rivier. De weg heeft een hellingsgraad van 16%. Best pittig voor de auto dan... Aan de rivier waren weinig mensen. Enkel wat kampeerders en vissers. De weg loopt dood tot aan de Crystal Dam. Voor bezoekers ook niet toegankelijk. Op verschillende plekken aan de rivier van de rust en ruisen van het water genoten. Tot er weer een fout afgestelde bromtol de rust komt verstoren (motorrijder op een Harley). Vanaf de toegang in het park tot beneden hoorden we hem al.... Dan maar terug naar boven in de 2e versnelling. Sneller ging ook niet ivm de haarspeldbochten. Volgende stop in het visitor centre waar we wat rondgesnuffeld, en bij het uitkijkpunt de diepte en verte van de canyon bewonderd hebben. Het gesteente blijkt het hardste te zijn van Amerika. De spleten en gaten zijn miljoenen jaren geleden opgevuld door lava. Water heeft de canyon verder weer uitgesleten. 2.5cm per 100 jaar. Dit zuig ik niet uit mijn duim maar hebben we gezien in het visitor centre op een film.
Verder langs de rim op diverse punten gestopt en korte wandelingen naar de uitkijkpunten gemaakt. Aan een Ranger gevraagd hoever het is naar de noordkant van de canyon. Oh 2 uurtjes rijden maar. Laat maar. Beetje tever in tijd om praktisch hetzelfde te zien. Inmiddels was het al een uur in de middag en tijd voor lunch. Op het einde van de weg was een picknick plek overdekt door bomen. Hadden we gisteren al gezien. Natuurlijk waren alle bankjes al bezet. Gelukkig hebben we campingstoeltjes bij ons dus deze onder een boom opgezet en lekker hangen en geniete van de rust. Ja de mede-picknickers hielden zich rustig.
Nadat de lunch op was nog even lekker blijven hangen. De andere vertrokken een voor een zodat we de plek helemaal voor ons zelf hadden. Tegen 3 uur maar alles ingepakt en op het gemak dezelfde weg terug met nog 2 korte stopjes om nog even te genieten van de canyon. Zonsondergang wordt ook nu niks ivm wolken en naderend onweer vanuit de verte. Althans daar leek het op. In de avond heerlijk gegeten bij een heel gezellig restaurant. The Stone House.
